Jestem nowa tutaj i przepraszam, jeżeli piszę w złym dziale.
Może zacznę od początku...
W mojej szkole od zawsze były rybki. Wiadomo, luksusów tam nigdy nie miały( brak grzałki, żywych roślin..) ale jakoś się trzymały. Mieczyki, gupiki, welonki, zeberki... przeróżne.
Oczywiście jak padały to kupowano następne i tak koło się zataczało.
W czasie ferii w klasie biologicznej był remont. Oczywiście padło pytanie "Co z akwarium?" więc "mądre" panie woźne stwierdziły, że wyleją 80?% wody, i wystawią baniak na korytarz na parapet.
My niczego nieświadomi wracam po tej przerwie i patrzymy, a tu akwarium. Twierdziliśmy, że tam nic nie ma, prócz dwóch kokosów, sztucznej roślinki, masakrycznego mułu i podłoża. cztery dni później mając lekcje i czekając na nauczycielkę dostrzegliśmy ŻYWE rybki. Ledwo żyły, prawie nie ruszały płetwami...
Reakcja moi rówieśników mnie po prostu oburzyła.
stwierdzili, że i tak umrą, lepiej je zostawić, albo wyrzucić przez okno. Pobiegłam do polonistki i powiedziałam, żeby coś zrobić. Ale wzruszyła ramionami i nic nie powiedziała. Tego dnia przyszła nauczycielka biologii, no cóż starsza, 80 letnia pani nic nie wiedziała o rybach i szukała akwarium. Wszystko jej opowiedziałam i zapewniłam, że mogę je zabrać. Okazało się, że przeżyły 4 pielęgnice zebry.
W domu, nalewając wody do mojego akwarium, okazało się, że przecieka. Przypomniało mi się, że wujek zajmuje się akwarystyką i mi pomoże. Oddałam mu ryby na "przechowanie". Wszystko było pięknie, ładnie... dwa dni. Ja zadowolona, że uratowałam rybki... po dwóch pięknych dniach dzwoni ciocia "ja nie wiem... nasze rybki ledwo żyją, 5 padło, reszta ledwo się trzyma, a te twoje są ZUPEŁNIE zdrowe, normalnie sobie pływają!"
Strasznie głupio i przykro mi się zrobiło
. No nic, szybko jedziemy po rybki. wujek dał mi stary kotnik i powiedział, że kilka dni wytrzymają. Tak zrobiłam. Dałam im filtr, światło i dwa dni w nim były. Wcześniej zawiozłam akwarium do szklarza i wymienił mi szybę. Kupiłam im żwirek i ze szkoły zabrałam dwa kokosy. Dziś są w akwarium, mają filtr, roślinki i ogólnie mi się wydaje, że nie jest źle.
Niestety... Akwarium nie "cieszy oka". Zebry boją się, cały czas siedzą pod kokosami lub za filtrem. Chciałam dokupić inną rybkę, ale one chyba mają jakąś bakterie... hm nie wiem....
Wiem, że akwarium jest małe, bo tylko 50 litrów, ale nie oddam ich znów do szkoły, choć nauczycielka powiedziała, że mogę, jeżeli zechcę.
Nie mogę ich oddać. w klasie w której były lekcje mają gimnazjaliści. Wrzucają tam wszystko, kredę, spinki, kredki, papierki.
raz nalali płynu do mycia naczyń i wszystkie padły... Nie mam komu ich oddać. Bo kto zechcę chorą rybkę, przez którą umierają inne?
Chciałabym zapewnić lepsze warunki, większe akwarium.., ale nie ukrywam, moja rodzina nie ma za dużo pieniędzy.
Nigdy wcześniej nie miałam rybek i brak mi jakiegokolwiek doświadczenia, wiedzy. Kocham wszystkie zwierzęta i staram się je ratować, pomagać im.
Doszłam do wniosku, że oni może mieli racje. trzeba było zostawić je, albo wyrzucić przez to okno, bo u mnie mają zbyt małe akwarium, boją się... sama nie wiem...
Moje pytania:
1. Czy one przestaną kiedyś się bać? Zaczną pływać "normalnie"?
2. Jeżeli przez nie padły inne rybki, jaką one mogą mieć chorobę? I czy da się ją jakoś leczyć?
Mam nadzieję, że ktokolwiek dobrnął do końca...
Będę wdzięczna za jakiekolwiek rady, pomoc.
